non está tan mal

Despois de ler a historia toda deime de conta de que tampouco vamos tan mal nen tan perdidos. Vamos, que ten bastante sentido. Creo que é moi boa idea o de dar cor vermella ós soños porque evitaríanse confusión ó lector de cando as personaxes están soñando ou están na realidade e, por outra parte, a cor vermella sae en case tódolos personaxes coma algo significativo (en Jesús, en Anabel..), de aí que dé xogo. Por outra parte Rodolfo e Anabel xa se coñecen, agora hai que profundar nesta relación... van a vivir unha historia sentimental?. O do psicólogo e Susana tamén nos pode dar xogo...... e o mariñeiro tamén podemos enlazalo...ou non. O caso é que podemos ir escribindo, ....... e se queremos dar un cambio radical ou algo pois poñelo na bitácora para ver que opina o resto. Poñer pautas ríxidas creo que vai a cortar a liberdade de expresión e a riqueza do relato, así que crear e se non estamos de acordo sempre o podemos borrar non??? ¿que dicides?