Debate sobre la narración interactiva, creación de relatos hipertextuales, posibilidades de construcción de tramas hipermedias e interactivas

viernes, 26 de junio de 2009

Perspectivas y problemas de la narrativa hipertextual

En un artículo sobre la narrativa hipertextual de Jerónimo Alayón Gómez encontré varias ideas que me gustaría resumir para poder acercarnos más a uno de los temas de nuestra asignatura.

La narrativa digital, y más específicamente la narrativa hipertextual, está planteando no pocos problemas teóricos y prácticos que exigen atención. Uno sería la crisis del autor en la narrativa hipertextual de poliautoría, y la crisis del lector en la narrativa bloguera. Polifonía y evanescencia parecieran ser dos marcas identitarias de esta nueva manera de hacer ficción literaria.

Es sabido por todos que los medios digitales son cada vez más asequibles por el ciudadano común, pero esto no garantiza que el texto digital goce de las mismas prerrogativas de difusión que el texto impreso. Las audiencias que alcanzan a leer un hipertexto son solo aquellas que tienen acceso a la tecnología, a los mass media digitales, y que se encuentran en centros urbanos o periferias rurales con la infraestructura tecnológica necesaria. Así, por ejemplo, existen amplias zonas del planeta a las cuales no llega ni siquiera la electricidad, lo que supone un aislamiento de estas comunidades respecto de la TIC's (nuevas tecnologías de información y comunicación). Desde este punto de vista, pareciera que durante un tiempo todavía largo la narrativa hipertextual, salvo que finalmente quede impresa, seguirá estando presa de un medio de difusión que aún es limitado frente al libro.

1 comentario:

  1. Recordando as clases teóricas de Freixanes, a Máquina de comunicar número 3 (o documento) ideouse coa finalidade de romper as barreiras espacio-temporais.
    Está claro que a barreira do espazo Internet supéraa máis que de sobra. O problema é que todo o que se publica na rede ten unha vida moi curta.
    Supoño que nese sentido vai a túa entrada e, por suposto, considero que o electrónico é o futuro, pero non hai que esquecer que en moitos casos debería ser un complemento do documento material. Deste xeito, podería pervivir.
    En canto ó que comentas dos lugares onde nin sequera chega a electricidade, teño escoitado que existen iniciativas que pretenden achegar as novas tecnoloxías ós países menos desenvolvidos a través de enerxías naturais (baterías solares, por exemplo). Non obstante, isto require unha importante inversión económica que os seus gobernos non poden asumir e os dos países ricos parecen non estar dispostos a cubrir.

    ResponderEliminar